Sedlaczkówna Janina, pseud. i krypt.: Aleksota, Aleksota J., J.S., Janina S…, Janina S. Aleksota (1868–1899), literatka, redaktorka, pedagog. Ur. prawdopodobnie we Lwowie, była siostrą Edwarda Sedlaczka (zob.).
S. otrzymała staranne wykształcenie domowe, a następnie ukończyła seminarium nauczycielskie. Po otrzymaniu patentu rozpoczęła pracę w szkole benedyktynek we Lwowie. Pierwsze utwory, a mianowicie wiersze oraz opowiadania (głównie o tematyce historycznej), opublikowała w r. 1888 w lwowskich pismach – „Gońcu” i „Iskrze”. Również wiersze i opowiadania, a nadto szkice historyczne i historycznoliterackie, ogłaszała później głównie w prasie galicyjskiej: w „Diable” (1891, 1894, 1896, m.in. wiersze patriotyczne), „Kurierze Jarosławskim” (1894), „Małym Światku” (1889–90), „Niedzieli” (1889–1890), w samborskim „Roczniku” (1888/89 – 1895/96), „Światełku” (1890–1) i w in.; utwory jej drukowały także „Dziennik Poznański” (1892) i „Gazeta Gdańska” (1891–3) oraz sporadycznie prasa warszawska.
Ściślejszą współpracę nawiązała S. z „Bluszczem”, w którym w l. 1896–9 publikowała pogadanki pedagogiczne, korespondencje ze Lwowa informujące o kształceniu nauczycielek, rozwoju ruchu kobiecego i in. problemach społecznych Galicji. Dużo miejsca poświęcała lwowskiemu życiu literackiemu i artystycznemu.
W l. 1893–5 S. redagowała „Przedświt” – dwutygodnik przeznaczony dla kobiet; drukowała w nim własne wiersze, opowiadania, recenzje, pogadanki teatralne, a przede wszystkim wiele artykułów o sprawach pedagogicznych i społecznych.
Oddzielnie ogłosiła S. kilkanaście powieści, opowiadań, szkiców historycznych, życzliwie na ogół ocenianych przez krytykę: O życiu i czynach Tadeusza Kościuszki (Złoczów 1888), Szymon Konarski (Lw. 1890), Rocznica 3 maja (Gd. 1891), Kozacze zawieruchy (Gd. 1892), O sejmie czteroletnim i Konstytucji 3 maja (Gd. 1892), Mały król, opowiadanie z dwunastego wieku (Tarnów 1893), Mały a zasłużony, powieść dla młodzieży z czasów konfederacji barskiej (Lw. 1894), W sieci życia. Szkice i nowele (P. 1896), Pod berłem Jagiellonów. Powieść historyczna z XV i XVI wieku (P. 1897). Ostatnią pracą S-y była Popielucha, powieść historyczna z czasów Zygmunta I (Lw. 1899). S. napisała też kilka popularnych biografii, m.in. Adam Mickiewicz, jego życie i dzieła (Gd. 1898) oraz utworów dramatycznych, a mianowicie komedyjki: Filozofia, Strachy (druk. w „Światełku” 1892), Wróżby, obrazek sceniczny w 1 odsłonie (Sambor 1892), Pod sztandarem kobiety, drobnostka sceniczna w 1 akcie… (P. 1895, o Emilii Plater), Wystawa Kościuszkowska, obraz sceniczny ze śpiewami dla młodzieży (P. 1895). Nadto opracowała adaptacje „Trylogii” Henryka Sienkiewicza (Gd. 1893, Wyd. 2, Złoczów 1896–7), przeznaczone «dla ludu i młodzieży», i „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza (Złoczów 1898). Poza działalnością pisarską i zawodową S. uczestniczyła w pracach Związku Koleżeńskiego b. Seminarzystek i Nauczycielek oraz w Stowarzyszeniu Nauczycielek. Zmarła 22 XII 1899 we Lwowie i tam została pochowana.
Estreicher w. XIX; Bibliogr. dramatu pol., II; – Romanow A., Gdańska prasa polska 1891–1920, W. 1994; Zakrzewski B., Sienkiewicz dla maluczkich, w: Henryk Sienkiewicz. Twórczość i recepcja światowa, Pod red. A. Piorunowej i K. Wyki, Kr. 1968; – Nekrologi z r. 1899: „Echa Zachodnie” (Z.R.), „Kraj” nr 52 i z r. 1900: „Bluszcz” nr 3, „Kraj” nr 2 (fot.), „Kur. Drohobycki” nr 1, „Kur. Lwow.” nr 355, „Szkoła” s. 31, „Tyg. Ilustr.” nr 1, „Tyg. Narod.” nr 14; – IBL PAN: Kartoteka bibliograficzna (A. Bara).
Cecylia Gajkowska